Pokonanie
śmierci przez Chrystusa
Chrystus, prawdziwy Bóg i człowiek, którego nie dotknął grzech, którego miłość do Ojca i do braci nie została naruszona nawet przez odrobinę egoizmu, był potomkiem Adama. Był On w pełni święty, doskonały i nieskalany. Odznaczając się miłością bez skazy, Chrystus stał się ratunkiem dla świata pogrążonego w grzechu, nienawiści i buncie. Wszystko, co czynił, dokonywało ustawicznego leczenia skażonego przez grzech świata. Tak więc pomocą dla zdeprawowanej ludzkości była nauka Jezusa, Jego przykład szlachetnego życia, a przede wszystkim zbawcza śmierć na krzyżu. Dla ludzi, którzy żyli przed Jego narodzeniem, ważnym wydarzeniem było Jego zstąpienie do piekieł. Chrystus był też jedynym człowiekiem, nad którym śmierć nie potrafiła zapanować. Zmartwychwstając Jezus pokonał nie tylko Swoją śmierć, ale i naszą, będącą następstwem upadku Adama. Zmartwychwstanie było bardzo ważnym wydarzeniem dla naszego zbawienia z tego powodu, że umożliwiło każdemu człowiekowi, który tego chce, wyrwanie się z niewoli grzechów.
Pokonanie
własnej śmierci przez zmartwychwstałego Chrystusa
1. Na czym polegało zmartwychwstanie Chrystusa? Łk 24,36-43
Powstając z martwych Chrystus przeszedł do zupełnie nowej, nieznanej nam formy życia cielesno-duchowego. Chociaż nadal jest w pełni człowiekiem, jednak Jego ciało nie podlega już takim ograniczeniom przestrzenno -czasowym, jakim poddane było za życia ziemskiego. Ciało Chrystusa wyzwolone jest całkowicie z mocy śmierci: nikt nie może Go już zabić, ani zranić. Zmartwychwstanie jest czymś innym niż reanimacja stanowiąca powrót do dawnej formy życia. Zmartwychwstając Chrystus wszedł w nową fazę życia bez końca.
Pokonanie
naszej śmierci przez Zbawiciela 2. Co znaczy, że zmartwychwstając Chrystus pokonał również naszą śmierć? 1 Kor 15,20-28
Zmartwychwstanie Chrystusa zapowiada ostateczne unicestwienie śmierci, będącej następstwem grzechu prarodziców. Pokonanie jej nastąpi na końcu świata, w dniu powszechnego zmartwychwstania. „Wreszcie nastąpi koniec - pisze św. Paweł - gdy przekaże [Jezus] królowanie Bogu i Ojcu i gdy pokona wszelkie królestwo oraz wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc. Trzeba bowiem, ażeby królował, aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy. Jako ostatni wróg zostanie pokonana śmierć” (1 Kor 15,24-26). W dniu paruzji, czyli ponownego przyjścia Chrystusa w chwale, powstanie królestwo Ojca, w którym już śmierci nie będzie ani płaczu, ani żałoby, ani żadnego cierpienia (por. Ap 21,4).
Pokonanie grzechu przez zmartwychwstanie Chrystusa 3. Jakie znaczenie dla wybawienia nas z grzechów miało zmartwychwstanie Chrystusa? 1 Kor 15,17-20
Św. Paweł mówi, że gdyby Jezus nie zmartwychwstał, trwalibyśmy w grzechach. „A jeżeli Chrystus nie zmartwychwstał - stwierdza - daremna jest wasza wiara i aż dotąd pozostajecie w grzechach. Tak więc i ci, co pomarli w Chrystusie, poszli na zatracenie” (1 Kor 15,17-18). Tak więc nasze wyzwolenie z grzechów zależy nie tylko od śmierci krzyżowej Jezusa, ale również i od Jego zmartwychwstania. Przechodząc bowiem do nowego życia, Jezus stał się pełnym potęgi Panem, udzielającym swojego Ducha i wybawiającym z niewoli grzechu. Tego Chrystusa uwalniającego od grzechów można teraz spotkać nie tylko na palestyńskiej ziemi, lecz - wszędzie, w każdym zakątku ziemi. Takim spotkaniem ze zmartwychwstałym Panem, przebaczającym grzechy wszystkim żałującym za nie, jest sakrament pojednania. Zmartwychwstały Jezus posiada moc udzielania nam łaski, która uwalnia nas od grzechów i upodabnia do Niego samego. Chrystus daje nam udział w swoim życiu, w swojej świętości, w swojej miłości i posłuszeństwie Ojcu. Przez ten udział stajemy się nowymi stworzeniami, oczyszczonymi, uświęconymi i odrodzonymi duchowo. W tej chwili Chrystus przez swego Ducha ożywia w sposób nadprzyrodzony naszą duszę. W dniu zmartwychwstania w sposób doskonalszy podzieli się z nami swoim życiem, ożywiając również nasze ciało.
