NAUCZANIE PAPIEŻA FRANCISZKA

KOŚCIÓŁ

Wzrost Kościoła, budowanie go

Pan daje Kościołowi czas pokoju, aby umacniał się, postępował naprzód i rozwijał się

„Fragment księgi Dziejów Apostolskich (9,31-42) przedstawia nam obraz Kościoła, który żył w pokoju. Cieszył się pokojem w całej Judei, Galilei i Samarii. Był to czas pokoju. I mówi także to: „Umacniał się, postępował i rozwijał się”. „Był to Kościół, który zaznał prześladowań, ale w tamtym okresie umacniał się, rozwijał i wzrastał”. Tak powinno być stale, czyli w okresie prześladowań i pokoju Kościół ma „umacniać się, postępować i rozwijać”. (Hom. 20.04.2013)

Wzrost Kościoła nie następuje dzięki czysto ludzkim zabiegom i aktywności, lecz dzięki życiu w bojaźni Pana i umacnianiu przez Ducha Świętego

Można ulec pokusie, że dla wzrostu Kościoła potrzeba tego samego, z czym stykamy się w gospodarce, biznesie, polityce: czysto ludzkiej aktywności i przebiegłości. Do takiego racjonalistycznego sposobu myślenia nawiązał Papież mówiąc: „musimy może zawierać układy, musimy negocjować, musimy robić tak wiele rzeczy? Ale w jaki sposób się Kościół się umacnia, postępuje i wzrasta? „Żyjąc w bojaźni Pana i umacniany przez Ducha Świętego”. To jest środowisko, w którym działa Kościół, powietrze, którym oddycha, „chodząc w bojaźni Pana i umacniany przez Ducha Świętego”. (Hom. 20.04.2013) Duch Święty obdarowuje nas radością i umacnia nas. „To umocnienie pozwala nam iść naprzód”. (Hom. 20.04.2013)

Kościół wzrasta, gdy chrześcijanie postępują w obecności Pana i żyją nieskazitelnie

Nie umacnia i nie rozwija Kościoła letniość chrześcijan, nieufność co do jego nauczania, krytykowanie wszystkiego i gorszenie się. Papież pouczył, że Kościół wzrasta, gdy stosuje się do polecenia danego Abrahamowi: „Postępuj w mojej obecności i bądź nieskazitelny”. Taki jest styl Kościoła. (Hom. 20.04.2013) Z poczucia obecności Boga rodzi się pożyteczna bojaźń, czyli pełne miłości pragnienie unikania tego, co Jemu się nie podoba, co rani Jego Boskie Serce. Kiedy pamiętamy o bliskości Boga, kiedy stale Go adorujemy, kiedy „jesteśmy w obecności Boga, nie robimy rzeczy podłych ani nie podejmujemy złych decyzji.” (Hom. 20.04.2013) Nie czynimy tego, bo wierzymy, że Bóg jest przy nas i wszystko o nas wie.

(Redakcja artykułu: 12 czerwca 2013, ks. Michał Kaszowski)