Teologia dla dzieci i ich wychowawców
Wieczność kochającego nas Boga i nieśmiertelność mojej duszy
Bardzo dawno temu nie było jeszcze ani gwiazd, ani Słońca, ani Księżyca.
Był jednak Pan Bóg, czyli Trójca Przenajświętsza.
Dobry Bóg już wtedy kochał Cię i uśmiechał się do Ciebie,
bo wiedział, że Cię stworzy,
abyś był dobry i był Jego wielką radością.
Kiedyś zgasną wszystkie gwiazdy i Słońce, ale Trójca Święta będzie dalej istnieć, bo jest wieczna.
Trójca Święta nigdy nie umrze.
Pan Bóg zawsze istniał i zawsze będzie istnieć, bo jest wieczny.
Zawsze istniał i zawsze będzie istnieć Bóg Ojciec, bo jest wieczny.
Zawsze istniał i zawsze będzie istnieć Syn Boży, bo jest wieczny.
Zawsze istniał i zawsze będzie istnieć Duch Święty, bo jest wieczny.
Ponieważ Pan Bóg Cię kocha, dlatego stworzył w Tobie coś, co także będzie istnieć zawsze tak jak On.
Stworzył w Tobie nieśmiertelną duszę.
Nieśmiertelna dusza nigdy nie umiera.
Nieśmiertelna dusza sprawi, że nigdy nie umrą Twoje myśli.
Dzięki nieśmiertelnej duszy nigdy nie umrze Twoje dobre serce i będzie dobre także po śmierci.
Musisz się więc starać, aby Twoje serce było zawsze bardzo dobre dla wszystkich.
Wyjaśnienia dla starszych
Powyżej zostały poruszone dwie prawdy: o wieczności Boga i o nieśmiertelności duszy ludzkiej.
1. Bóg jest wieczny. Znaczy to, że istnieje poza czasem. Nie zaczął istnieć ani nigdy nie przestanie istnieć. Zawsze był i zawsze będzie. Nie urodził się ani nigdy nie umrze. Tylko Jezus Chrystus urodził się i umarł na krzyżu, bo oprócz nieśmiertelnej natury Boskiej Syna Bożego miał także śmiertelną naturę ludzką. Urodził się jako człowiek i umarł jako człowiek, czyli w naturze ludzkiej. W tej naturze także zmartwychwstał i przez to swoje ciało uczynił ciałem nieśmiertelnym. Z tym ciałem wstąpił do nieba. Syn Boży – jako Osoba Trójcy Świętej, równa Ojcu i Duchowi Świętemu – nigdy nie umarł i umrzeć nie może. (Więcej o wieczności Boga – tutaj)
2. Drugą ważną prawdą, z którą dziecko powinno się jak najprędzej oswoić, jest prawda o nieśmiertelnej duszy. W przeciwieństwie do Boga miała ona początek, jednak nigdy nie przestanie istnieć. Dlatego mówimy, że jest nieśmiertelna, niezniszczalna. Nie może ulec zniszczeniu, bo nie jest stworzona z materii, lecz z substancji duchowej. Jest "duchowa", czyli jest utworzona z duchowego tworzywa – z takiego, z jakiego są stworzeni przez Boga aniołowie. Dzięki duszy każdy człowiek istnieje po śmierci dalej jako osoba. Nikt nie umiera w chwili śmierci „całkowicie”. Po śmierci nadal istnieje nieśmiertelna dusza, czyli to, co czyni z człowieka osobę rozumną, wolną, czującą, przeżywającą, w pełni świadomą wszystkiego, co się z nią dzieje.
Pod pewnym względem duszę można porównać do prądu, który zasila komputer. Bez dopływu prądu jest on „martwy”, jak martwe jest ciało człowieka po śmierci. Gdy prąd zasila komputer, „żyje” on, czyli wykonuje różne bardzo skomplikowane operacje, podobnie jak ożywione przez duszę ciało wykonuje różne życiowe ruchy i czynności – wewnętrzne i zewnętrzne. Dusza jednak różni się od prądu, bo nie tylko ożywia ona ciało jak prąd komputer, lecz sama, własną mocą – nawet bez ciała – potrafi myśleć, odczuwać i wszystko świadomie przeżywać. (O nieśmiertelnej duszy – tutaj)
Dla pragnących pogłębić wiedzę o nieśmiertelnej duszy i o innych zagadnieniach teologicznych – książka: Ks. Michał Kaszowski, Śmierć i wieczne istnienie (w wersji drukowanej oraz w wersji mp3). Ks. Michał Kaszowski, Niebo, piekło, czyściec i to, co nastąpi na końcu. Synteza eschatologii.
Omówienie różnych zagadnień teologicznych można znaleźć w alfabetycznym Słowniku wyrażeń religijnych
(ks. Michał Kaszowski, autor rysunków: Antoni Puto)