NAUCZANIE PAPIEŻA FRANCISZKA
ŁASKA
Można nie chcieć ofiarowanej łaski i ją odrzucić
Dzięki wolnej woli łaskę można przyjąć lub się jej pozbawić
Wobec Boga i udzielanych przez Niego łask można się zachować tak, jak Jerozolima, o której Jezus powiedział: „Jeruzalem, Jeruzalem! Ty zabijasz proroków i kamienujesz tych, którzy do ciebie są posłani. Ile razy chciałem zgromadzić twoje dzieci, jak ptak swoje pisklęta pod skrzydła, a nie chcieliście. Oto dom wasz tylko dla was pozostanie. Albowiem powiadam wam, nie ujrzycie Mnie, aż nadejdzie czas, gdy powiecie: Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie. (Łk 13,34-35).
Jezusa ogarnął smutek na widok miasta, które było bliskie Jego sercu. Smutek napełnił Jezusa, gdy popatrzył na Jerozolimę, która – jak stwierdził papież Franciszek - nie zrozumiała miłości, nie pojęła czułości Boga. Ta miłość jej nie poruszyła. (Hom.31.10.2013)
Odrzucenie Jezusa, skazanie Go na śmierć i ukrzyżowanie ukazuje, że Bóg nie zmusza człowieka do przyjęcia Go i łask, jakie pragnie mu dać. Mieli wolną wolę ludzie współcześni Jezusowi i my także posiadamy wolną wolę. Każdy więc podejmuje jakąś dobrowolną decyzję.
Odrzucenie łaski nie pozostaje bez konsekwencji
Jeśli człowiek odrzuci ofiarowane mu łaski Boga, musi się liczyć z bolesnymi konsekwencjami. Dostrzegł je Jezus, który swoim boskim spojrzeniem przenikał przyszłość Jerozolimy. Cierpiał, bo przewidywał, co się stanie, gdy miasto pozostanie bez Tego, którego odrzuciło, bez Tego, który pragnął wszystkich zjednoczyć, napełnić swoim pokojem, umocnić, uszczęśliwić. Ból ściskał serce Jezusa, bo wiedział, że miasto to „nie ujrzy Go”, a ponadto będzie przez wieki pozbawione znaku obecności Boga prawdziwego – świątyni. Wiedział, że z tej budowli pozostanie jedynie mur płaczu. Płakał nad umiłowanym miastem, bo swoim spojrzeniem wybiegającym w przyszłość dostrzegał, co będzie tam zamiast ofiarowanego mu przez Niego pokoju i jedności. Płakał, bo widział cierpienie tych, którzych szczerze kochał.
Każdy człowiek podejmuje dobrowolną decyzję
Jerozolima jest symbolem każdego człowieka, który – dzięki wolnej woli – potrafi przyjąć przychodzącego Chrystusa lub Go odrzucić. Przyjmując Go, otrzymuje łaski, które On ze sobą niesie – pokój, miłość, jedność. Odrzucając Jezusa i Jego miłość, pozbawia się tego wszystkiego, co On chciał dać. Ponadto – jak mówi papież Franciszek – ufa bożkom i podąża za nimi, a one tylko wiele obiecują, nic jednak nie dają i w końcu porzucają. Nie jest wierny Bogu, układa sobie życie po swojemu. Niktórzy przyjmują ofiarowaną miłość Chrystusa, ale połowicznie, „trochę tak, a trochę nie, jak im odpowiada”. Tak zachowuje się człowiek, dla którego miłość Chrystusa jest czymś abstrakcyjnym, czymś, co nie porusza jego serca. (Hom. 31.10.2013)
(Redakcja artykułu: 3 listopada 2013, ks. Michał Kaszowski)
Podobne tematy omówione na stronie www.teologia.pl: Łaska